„ვერ ვიგებ რატომ ნერვიულობთ ვის სად დავნიშნავ“?!

არის კითხვები, რომელთა ცოდნა ძალიან მნიშვნელოვანია უკრაინის მოქალაქეებისთვის, როდესაც ისინი მოისმენენ საქართველოს ამჟამინდელი მთავრობის პოზიციას.

გასულ კვირას, როგორც კი ცნობილი გახდა მიხეილ სააკაშვილის კანდიდატურის წარდგენის შესახებ, საქართველოს ხელისუფლებამ დაიწყეს სათითაოდ შემაშფოთებელი კომენტარების გაკეთება, ხოლო საქართველოს პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა წერილი გააგზავნა კიევში, რომელშიც მითითებულია დიპლომატიური ურთიერთობების გაწყვეტის საფრთხის შესახებ, თუ სააკაშვილი დაინიშნა პრემიერ მინისტრის მოადგილედ რეფორმებისთვის ზურაბიშვილმა უწოდა საქართველოს ყოფილ პრეზიდენტს ”ადამიანი, რომლის დანაშაულებრივი ქმედებები აისახება არა მხოლოდ ქართული სასამართლოს განჩინებებში, არამედ ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს შესაბამის გადაწყვეტილებაში”.

ამ ყველაფრის განსჯის შედეგად, ჩნდება კითხვა, რატომ არის საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტის დაბრუნება უკრაინაში თანამდებობაზე იმდენად გამაღიზიანებელი საქართველოს ამჟამინდელი მთავრობისთვის? ან რატომ ეხება ეს საკითხი ზოგადად საქართველოს?

ამ კითხვაზე პასუხის მოსაძებნად, საკმარისია კრემლის რეაქციის საძიებლად სააკაშვილის შესაძლო დანიშვნის კვალი. ეს არის ის, რაც მოვისმინეთ რუსეთის პრეზიდენტის ოფიციალური წარმომადგენლის დიმიტრი პესკოვისგან: “სააკაშვილი, რა თქმა უნდა, ძალიან ცუდი ადამიანია საქართველო როგორც ქვეყანა დაიშალა ოდესას არაფერი მიუღია ოდესასთვისაც კი ცუდია.”

აუცილებელია გავითვალისწინოთ ის ფაქტი, რომ სალომე ზურაბიშვილი არის პრეზიდენტი, რომელიც ასრულებს ქვეყნის არაფორმალური მმართველის, რუსი ოლიგარქის ბიძინა ივანიშვილის დავალებებს. ამ წერილში ის დევს, – სტრასბურგის სასამართლოს არასოდეს მიუღია გადაწყვეტილება, რომელიც სააკაშვილს პირადად ადანაშაულებს რაიმეში. საქართველოში სასამართლო გადაწყვეტილებებთან დაკავშირებით, სამწუხაროდ, სასამართლო სისტემა ღრმად არის კორუმპირებული, მას არ ენდობა არცერთი საერთაშორისო ორგანიზაცია, არც ერთი დასავლური სახელმწიფო, ისევე როგორც საქართველოს მოსახლეობის უმეტესობა. ამის საწინააღმდეგოდ, დასავლელი პარტნიორები რეგულარულად აკრიტიკებენ საქართველოს სასამართლო სისტემას და ითხოვენ რეფორმებს. საქართველოს სამართალდამცავი და სასამართლო სისტემების მუშაობის ძალიან ნათელი ილუსტრაციაა ის ფაქტი, რომ მიხეილ სააკაშვილი, რომელიც პეტრო პოროშენკოს მიერ უკრაინიდან გააძევეს, არა საქართველოში გაგზავნეს, სადაც სააკაშვილის წინააღმდეგ სისხლის სამართლის საქმე აღიძრა არამედ სხვა ქვეყანაში.

უფრო მეტიც, საქართველოს ხელისუფლებას არ სურს სააკაშვილის სამშობლოში დაბრუნება, წმინდა პოლიტიკური მიზეზების გამო, და ამით დაადასტუროს, რომ ქვეყანაში სასამართლო განხილვა პოლიტიკურად არის მოტივირებული.

რაც შეეხება პესკოვის განცხადებებს, ძნელია ვილაპარაკოთ ოდესაში სააკაშვილის საქმიანობაზე, რადგან იგი დიდხანს არ მუშაობდა ოდესის რეგიონის გუბერნატორის პოსტზე, უფრო მეტიც, შეზღუდული უფლებამოსილებებით და ოფიციალური კიევის მხრიდან ყოველგვარი მხარდაჭერის გარეშე. პესკოვის დამოკიდებულება საქართველოს მიმართ სააკაშვილის პერიოდში, უფრო მეტიც, იმაზე მეტყველებს, რომ კრემლის ოკუპაციის რეჟიმის წარმომადგენელს შეიძლება შეექმნას ქართული სახელმწიფოს დანგრევა ან წარმატება.

მაგრამ თუ სააკაშვილზე რუსეთის რეაქცია (თუნდაც მისი ყველაზე უდანაშაულო წარმომადგენელი, მაგალითად პესკოვი) გასაგებია უკრაინელებისთვის, მაშინ საქართველოს მთავრობის რეაქცია, სავარაუდოდ, იწვევს გაურკვევლობას და გაუგებრობას.

ყოველივე ამის შემდეგ, ცნობილი ფაქტია, რომ საქართველო ოფიციალურად პროდასავლური სახელმწიფოა. უკრაინასთან ერთად, საქართველო არის ნატოში გაწევრიანების კანდიდატი. ქვეყანამ ასევე ხელი მოაწერა ასოცირების ხელშეკრულებას ევროკავშირთან და არის შეერთებული შტატების სტრატეგიული პარტნიორი. მაშინ როგორ გამოდის, რომ საქართველოს მთავრობა სძულს სააკაშვილს, რომელიც ცნობილია როგორც პროდასავლური პოლიტიკოსი.

ძნელი სათქმელია, რისი გაკეთება შეუძლია სააკაშვილს უკრაინაში. ძნელი წარმოსადგენია საქართველოსთან მიმართებაშიც კი, რომელშიც განსხვავებული რეალობაა, ვიდრე ეს იყო 2004 წელს, როდესაც ვარდების რევოლუციის ძალაუფლებამ აქტიური ოპერაციები წამოიწყო. ამასთან, ეჭვგარეშეა, რომ სააკაშვილი არის პოლიტიკოსი, რომელსაც აქვს უნიკალური გამოცდილება წარმატებული რეფორმების პროცესში, მზადაა რისკების გადატანა კიდევ უფრო რთულ და არაპროგნოზირებად გარემოში დღეს შეუძლებელია უფრო ძლიერი ლოკომოტივის პოვნა, ვიდრე სააკაშვილი.

საქართველოს გამოცდილებიდან გამომდინარე, შესაძლებელია რჩევების გაკეთება ერთი მხრივ: რეფორმის პროცესში აუცილებელია საზოგადოების ფართო მონაწილეობა, ხელისუფლების გამჭვირვალობა და პასუხისმგებლობა. ადამიანმა უნდა იცოდეს რა და რატომ იცვლება მათ ცხოვრებაში. თუ უკრაინის მთავრობას შეუძლია ამაში სააკაშვილს მხარი დაუჭიროს, მაშინ საზოგადოების რეაქცია მნიშვნელოვნად გამკაცრდება, რადგან ის დაცული იქნება რუსული დეზინფორმაციისგან, რომელიც განაგრძობს დამანგრეველ ეფექტს.

цензор.нет