საბერძნეთის მართლმადიდებელმა ეკლესიამ მონათლა ერთი და იმავე სქესის წყვილის ბავშვები.

საბერძნეთის მართლმადიდებელმა ეკლესიამ მონათლა ერთი და იმავე სქესის წყვილის ბავშვები. ეს ამბავი, ერთი მხრივ, სამწუხაროა, მეორე მხრივ _ მოსალოდნელი იყო, თუ გავითვალისწინებთ, რომ მთავარი მოქმედი პირი მიტროპოლიტი ელპიდოფორია _ კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოში მეორე კაცი, და, დიდი ალბათობით, პატრიარქ ბართლომეს მემკვიდრე.

ელპიდოფორი ცნობილია, როგორც მართლმადიდებელ სამყაროზე კონსტანტინოპოლის კათედრის ძალაუფლების გავრცელების იდეის მიმდევარი. მას, მაგალითად, ეკუთვნის ცნობილი ტექსტი _ Pribus sine paribus (“პირველი თანასწორთა გარეშე”).

უკრაინაში მართლმადიდებელი ე.წ. რასკოლნიკური ეკლესიის შექმნამ მწვავე კონფლიქტი წარმოშვა. ეს გამოწვეული იყო კონსტანტინოპოლის (პირადად ელპიდოფორის) ქმედებებით. და ახლა, სახელდობრ, ელპიდოფორმა მონათლა ბავშვები, რომლებიც სუროგატულმა დედებმა გააჩინეს ცნობილი ჰომოსექსუალი წყვილისთვის, ბერძნული წარმოშობის 2 ამერიკელისთვის _ მსახიობ ევანგელოს ბისისისა და დიზაინერ პიტერ დანდასისთვის. ეს აშკარად ჩაფიქრებული იყო, როგორც ლგბტ იდეოლოგიისადმი ლოიალობის დემონსტრირება, და ასეც აღიქმება. სკანდალის მასშტაბი რომ განვსაზღვროთ, უნდა გავიხსენოთ ბავშვების მონათვლის აზრი.

ნათლობის საიდუმლოში ადამიანი უფალთან დებს აღთქმას _ შედის მასთან ურთიერთობაში, რომლის ასახსნელადაც წმიდა წერილში გამოყენებულია სხვადასხვა რამ _ ქორწინება, ბავშვის შვილად აყვანა, ქვეშევრდომობა… ზრდასრული ადამიანისთვის ნათლობა გაცნობიერებული გადაწყვეტილებაა, მაგრამ ეკლესია ნათლავს ბავშვებსაც, რომლებიც დაიბადნენ ან, ყოველ შემთხვევაში, იზრდებიან ქრისტიანულ ოჯახებში.

განვიხილოთ ქვეშევრდომობა, ანუ მოქალაქეობა. წარმოიდგინეთ იმიგრანტების ოჯახი, რომლის ზრდასრულმა წევრებმა მიიღეს ახალი ქვეყნის მოქალაქეობა. ეს პირადი არჩევანია, მათ ფიცი დადეს, იყვნენ ამ ქვეყნის ქვეშევრდომები და დაიცვან მისი კანონები. ბავშვები კი ამ ქვეყნის მოქალაქეები გახდნენ ზრდასრულთა გადაწყვეტილებით, რომლებსაც ბავშვებზე პასუხისმგებლობა ეკისრებათ.

ასევეა ქრისტეს სამყაროშიც; მშობლებს შეუძლიათ მონათლონ შვილები და შეიყვანონ ქრისტეს სამყაროში მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ისინი მიეკუთვნებიან ამ სამყაროს და განზრახული აქვთ, ბავშვები ქრისტიანული რწმენით აღზარდონ. ეკლესია ნათლავს იქ, სადაც იმედოვნებს, რომ ბავშვები აღიზრდებიან ქრისტიანული რწმენით. იმის მიხვედრა, როდის აქვს საფუძველი და როდის არ აქვს აზრი ნათლობას, ყოველთვის ადვილი არ არის, მაგრამ ზოგჯერ ეს დღესავით ნათელია; მაგალითად, როცა ზრდასრული ადამიანები ცხადად აჩვენებენ, რომ მათი ცხოვრების წესი შეუთავსებელია მართლმადიდებლურ რწმენასთან და როცა საქმე გვაქვს თვით რწმენის ისეთ რედაქტირებასთან, რომ ის ბევრისთვის მისაღები იყოს. ეს განმარტება აუცილებელია, რადგან ადამიანები ნათლობას ზოგჯერ აღიქვამენ, როგორც თეთრი მაგიის აქტს, რომელიც ახალშობილს სარგებელს მოუტონს, და იმედი უცრუვდებათ, როცა ვიღაც უარს ეუბნება ამ საიდუმლოს შესრულებაზე.
Home ახალი ამბები მსოფლიო კონსტანტინოპოლის საპატრიარქო თვითლიკვიდაციის გზას დაადგა
ახალი ამბებიმსოფლიო
კონსტანტინოპოლის საპატრიარქო თვითლიკვიდაციის გზას დაადგა
ივლისი 20, 2022 111

ბართლომე ( მარცხნივ) და ეპლიდოფორი
საბერძნეთის მართლმადიდებელმა ეკლესიამ პირველად მონათლა ერთი და იმავე სქესის წყვილის ბავშვები. ეს ამბავი, ერთი მხრივ, სამწუხაროა, მეორე მხრივ _ მოსალოდნელი იყო, თუ გავითვალისწინებთ, რომ მთავარი მოქმედი პირი მიტროპოლიტი ელპიდოფორია _ კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოში მეორე კაცი, და, დიდი ალბათობით, პატრიარქ ბართლომეს მემკვიდრე.

ელპიდოფორი ცნობილია, როგორც მართლმადიდებელ სამყაროზე კონსტანტინოპოლის კათედრის ძალაუფლების გავრცელების იდეის მიმდევარი. მას, მაგალითად, ეკუთვნის ცნობილი ტექსტი _ Pribus sine paribus (“პირველი თანასწორთა გარეშე”).

უკრაინაში მართლმადიდებელი ე.წ. რასკოლნიკური ეკლესიის შექმნამ მწვავე კონფლიქტი წარმოშვა. ეს გამოწვეული იყო კონსტანტინოპოლის (პირადად ელპიდოფორის) ქმედებებით. და ახლა, სახელდობრ, ელპიდოფორმა მონათლა ბავშვები, რომლებიც სუროგატულმა დედებმა გააჩინეს ცნობილი ჰომოსექსუალი წყვილისთვის, ბერძნული წარმოშობის 2 ამერიკელისთვის _ მსახიობ ევანგელოს ბისისისა და დიზაინერ პიტერ დანდასისთვის. ეს აშკარად ჩაფიქრებული იყო, როგორც ლგბტ იდეოლოგიისადმი ლოიალობის დემონსტრირება, და ასეც აღიქმება.

სკანდალის მასშტაბი რომ განვსაზღვროთ, უნდა გავიხსენოთ ბავშვების მონათვლის აზრი.

ნათლობის საიდუმლოში ადამიანი უფალთან დებს აღთქმას _ შედის მასთან ურთიერთობაში, რომლის ასახსნელადაც წმიდა წერილში გამოყენებულია სხვადასხვა რამ _ ქორწინება, ბავშვის შვილად აყვანა, ქვეშევრდომობა… ზრდასრული ადამიანისთვის ნათლობა გაცნობიერებული გადაწყვეტილებაა, მაგრამ ეკლესია ნათლავს ბავშვებსაც, რომლებიც დაიბადნენ ან, ყოველ შემთხვევაში, იზრდებიან ქრისტიანულ ოჯახებში.

განვიხილოთ ქვეშევრდომობა, ანუ მოქალაქეობა. წარმოიდგინეთ იმიგრანტების ოჯახი, რომლის ზრდასრულმა წევრებმა მიიღეს ახალი ქვეყნის მოქალაქეობა. ეს პირადი არჩევანია, მათ ფიცი დადეს, იყვნენ ამ ქვეყნის ქვეშევრდომები და დაიცვან მისი კანონები. ბავშვები კი ამ ქვეყნის მოქალაქეები გახდნენ ზრდასრულთა გადაწყვეტილებით, რომლებსაც ბავშვებზე პასუხისმგებლობა ეკისრებათ.

ასევეა ქრისტეს სამყაროშიც; მშობლებს შეუძლიათ მონათლონ შვილები და შეიყვანონ ქრისტეს სამყაროში მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ისინი მიეკუთვნებიან ამ სამყაროს და განზრახული აქვთ, ბავშვები ქრისტიანული რწმენით აღზარდონ. ეკლესია ნათლავს იქ, სადაც იმედოვნებს, რომ ბავშვები აღიზრდებიან ქრისტიანული რწმენით. იმის მიხვედრა, როდის აქვს საფუძველი და როდის არ აქვს აზრი ნათლობას, ყოველთვის ადვილი არ არის, მაგრამ ზოგჯერ ეს დღესავით ნათელია; მაგალითად, როცა ზრდასრული ადამიანები ცხადად აჩვენებენ, რომ მათი ცხოვრების წესი შეუთავსებელია მართლმადიდებლურ რწმენასთან და როცა საქმე გვაქვს თვით რწმენის ისეთ რედაქტირებასთან, რომ ის ბევრისთვის მისაღები იყოს. ეს განმარტება აუცილებელია, რადგან ადამიანები ნათლობას ზოგჯერ აღიქვამენ, როგორც თეთრი მაგიის აქტს, რომელიც ახალშობილს სარგებელს მოუტონს, და იმედი უცრუვდებათ, როცა ვიღაც უარს ეუბნება ამ საიდუმლოს შესრულებაზე.

“რა დააშავეს ახალშობილებმა?” _ იკითხავს მავანი.

აბსოლუტურად არაფერი. ბავშვები დამნაშავენი არ არიან, რომ ქალებმა, რომლებიც მათ მუცლით ატარებდნენ, ჰომოსექსუალ წყვილებს მიჰყიდეს ისინი. უბრალოდ, თუ ადამიანები აშკარად და გულმოდგინედ უარყოფენ უფლის სიტყვას, აზრი არ აქვს იმ ბავშვების მონათვლას, რომლებიც მათ განკარგულებაშია. ეს დაემსგავსება თავიდანვე ფიქტიურ ქორწინებას _ ყველა რიტუალი ჩატარებულია, მაგრამ ოჯახი ვერ იქმნება.

მეორე კითხვა, რომელსაც ადამიანები ხშირად სვამენ, ასეთია _ “რატომ არის საშინელება ჰომოსექსუალებს ეკლესიამ დაწეროს ჯვარი?” _ ამის ახსნას, ანალოგიით შევეცადოთ: ვეგეტარიანელები დაკლული ცხოველის ხორცის ჭამას უზნეობად მიიჩნევენ და ამბობენ, რომ მეცხოველეობა ანგრევს კლიმატს. თუ ვინმე მოისურვებს ვეგეტარიანელებთან გაერთიანებას, მას სიხარულით მიიღებენ იმ პირობით, რომ ის ხორცის ჭამას შეწყვეტს; მაგრამ, თუ სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნებს ფოტოს, რომელზეც გამოსახულია, როგორ მიირთმევს მწვადს, მაშინ ვეგეტარიანელთა საზოგადოება არ მიიღებს. ახლა წარმოვიდგინოთ, რომ ამ პიროვნებას ძალიან სურს, იყოს საპატიო ვეგეტარიანელი, მაგრამ, ამასთანავე, სურს რესტორნების ხორციანი კერძების რეკლამირება და კამერის წინ მიირთმევს სტეიკებს. დავუშვათ, ვეგეტარიანელებზე რაღაც მანქანებით გავლენა იქონია და მათ თავიანთ წევრად აღიარეს, მაგრამ ხორცის მჭამელთა საზოგადოება უარს იტყვის ამ ადამიანზე.

ამ პიროვნებას ანალოგიურად შეეძლო დაელია ალკოჰოლური სასმელები და მოეთხოვა, ყოფილიყო ფხიზელთა საზოგადოების წევრი. როცა ვეგეტარიანელები თავიანთ რიგებში მიღებაზე ხორცის მოყვარულს უარს ეუბნებიან, ხოლო ფხიზელთა საზოგადოება _ ალკოჰოლის მოყვარულს _ ეს სულაც არ არის დისკრიმინაცია. გიყვართ სტეიკის მირთმევა ლუდთან ერთად _ შეგერგოთ, მაგრამ თქვენ არ ხართ ალკოჰოლის უარმყოფელი ვეგანი.

ეკლესიისადმი კუთვნილება, აგრეთვე, ითვლისწინებს ვალდებულებებს, კერძოდ, განსაზღვრულ ეთიკას სქესის მიმართ. ფიზიკური სიახლოვე განსაზღვრულია ღვთის მიერ ქალისა და მამაკაცისთვის დაწესებული საქორწინო კავშირისთვის. ნებისმიერი სექსუალური აქტივობა, მიმართული თავისი ან სხვა სქესის მიმართ, მართლმადიდებლურ რწმენასთან შეუთავსებლად ითვლება. ამას ყველა ქრისტიანი აღიარებს და არასოდეს ყოფილა პოლემიკის საგანი, მაგრამ ცოდვის გამოცხადება მისაღებ ქმედებად წმინდა წერილის უარყოფას ნიშნავს.ეკლესია დასავლეთში ამჟამად დიდ წნეხს განიცდის გაბატონებული ლგბტ იდეოლოგიის მხრიდან, ხოლო კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოსთვის, რომელიც მჭიდროდ არის დაკავშირებული აშშ–ის დემოკრატიულ პარტიასთან, ამ წნეხთან დაპირისპირება განსაკუთრებით რთულია, თუმცა მიტროპოლიტი ელპიდოფორი ამას არ ცდილობს, მაგრამ ამ წნეხის მიმართ დათმობა თვითლიკვიდაციას ნიშნავს _ იმავე მიზეზით, რომლითაც ვეგეტარიანელთა საზოგადოება, რომელიც ხორცის მჭამელებს თავის რიგებში საზეიმოდ მიიღებს, ვეგეტარიანელი აღარ იქნება.

თუმცა ეკლესიისთვის ვითარება გაცილებით ცუდია. თუ ვინმე მზად არის უფლის მცნებების გადასაწერად, ამით აჩვენებს, რომ მისთვის საზოგადოება უფრო ავტორიტეტულია, ვიდრე ღმერთი, ე.ი., ხელს აწერს იმაზე, რომ ქრისტიანობის არაფერი სწამს. საზოგადოება 2 ათასი წლის განმავლობაში სწავლობდა, რომ ფიზიკური სიახლოვე ღვთით კურთხეულია მამაკაცისა და ქალის ქორწინებაში. ცოდვიანებმა და მამათმავლებმა კი უნდა მოინანიონ ჩადენილი და თავი დაანებონ უწმიდურ ცხოვრებას.

ეპისკოპოსის, როგორც სულიერი მოძღვრის, უფლებამოსილება არის ის, რომ მოციქულთა მემკვიდრეა და მათი რწმენა უცვლელად უნდა შეინახოს. და, თუ ის ამ რწმენის გადაწერას შეეცდება, მოციქულის მემკვიდრე კი არა, უბრალოდ, უცნაური ადამიანია.

რელიგიური თანამეგობრობები, რომლებიც საზეიმოდ “აკურთხებენ” ჰომოსექსუალთა “ქორწინებებს” და ყველაფერს ისე აკეთებენ (მაგალითად, ისე, როგორც ამერიკის საეპისკოპოსო ეკლესია), როგორც მათგან სხვები მოითხოვენ, სწრაფად კარგავენ მრევლს და იძულებულნი არიან, გაყიდონ თავიანთი შენობები. გარე ძალების მოთხოვნით, მოძღვრების შეცვლის მზადყოფნა აუცილებლად გაანადგურებს ამ მოძღვრების სწავლების უფლებას.

“პროგრესული” საზოგადოება, როგორც ადრე არ დადიოდა ეკლესიაში, ისე არ დადის დღესაც. რისთვის სჭირდება ეს მას? მორწმუნე ადამიანები კი მიდიან იქ, სადაც ჯერ კიდევ კითხულობენ ქრისტეს მოძღვრებას.

Home ახალი ამბები მსოფლიო კონსტანტინოპოლის საპატრიარქო თვითლიკვიდაციის გზას დაადგა
ახალი ამბებიმსოფლიო
კონსტანტინოპოლის საპატრიარქო თვითლიკვიდაციის გზას დაადგა
ივლისი 20, 2022 113

ბართლომე ( მარცხნივ) და ეპლიდოფორი
საბერძნეთის მართლმადიდებელმა ეკლესიამ პირველად მონათლა ერთი და იმავე სქესის წყვილის ბავშვები. ეს ამბავი, ერთი მხრივ, სამწუხაროა, მეორე მხრივ _ მოსალოდნელი იყო, თუ გავითვალისწინებთ, რომ მთავარი მოქმედი პირი მიტროპოლიტი ელპიდოფორია _ კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოში მეორე კაცი, და, დიდი ალბათობით, პატრიარქ ბართლომეს მემკვიდრე.

ელპიდოფორი ცნობილია, როგორც მართლმადიდებელ სამყაროზე კონსტანტინოპოლის კათედრის ძალაუფლების გავრცელების იდეის მიმდევარი. მას, მაგალითად, ეკუთვნის ცნობილი ტექსტი _ Pribus sine paribus (“პირველი თანასწორთა გარეშე”).

უკრაინაში მართლმადიდებელი ე.წ. რასკოლნიკური ეკლესიის შექმნამ მწვავე კონფლიქტი წარმოშვა. ეს გამოწვეული იყო კონსტანტინოპოლის (პირადად ელპიდოფორის) ქმედებებით. და ახლა, სახელდობრ, ელპიდოფორმა მონათლა ბავშვები, რომლებიც სუროგატულმა დედებმა გააჩინეს ცნობილი ჰომოსექსუალი წყვილისთვის, ბერძნული წარმოშობის 2 ამერიკელისთვის _ მსახიობ ევანგელოს ბისისისა და დიზაინერ პიტერ დანდასისთვის. ეს აშკარად ჩაფიქრებული იყო, როგორც ლგბტ იდეოლოგიისადმი ლოიალობის დემონსტრირება, და ასეც აღიქმება.

სკანდალის მასშტაბი რომ განვსაზღვროთ, უნდა გავიხსენოთ ბავშვების მონათვლის აზრი.

ნათლობის საიდუმლოში ადამიანი უფალთან დებს აღთქმას _ შედის მასთან ურთიერთობაში, რომლის ასახსნელადაც წმიდა წერილში გამოყენებულია სხვადასხვა რამ _ ქორწინება, ბავშვის შვილად აყვანა, ქვეშევრდომობა… ზრდასრული ადამიანისთვის ნათლობა გაცნობიერებული გადაწყვეტილებაა, მაგრამ ეკლესია ნათლავს ბავშვებსაც, რომლებიც დაიბადნენ ან, ყოველ შემთხვევაში, იზრდებიან ქრისტიანულ ოჯახებში.

განვიხილოთ ქვეშევრდომობა, ანუ მოქალაქეობა. წარმოიდგინეთ იმიგრანტების ოჯახი, რომლის ზრდასრულმა წევრებმა მიიღეს ახალი ქვეყნის მოქალაქეობა. ეს პირადი არჩევანია, მათ ფიცი დადეს, იყვნენ ამ ქვეყნის ქვეშევრდომები და დაიცვან მისი კანონები. ბავშვები კი ამ ქვეყნის მოქალაქეები გახდნენ ზრდასრულთა გადაწყვეტილებით, რომლებსაც ბავშვებზე პასუხისმგებლობა ეკისრებათ.

ასევეა ქრისტეს სამყაროშიც; მშობლებს შეუძლიათ მონათლონ შვილები და შეიყვანონ ქრისტეს სამყაროში მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ისინი მიეკუთვნებიან ამ სამყაროს და განზრახული აქვთ, ბავშვები ქრისტიანული რწმენით აღზარდონ. ეკლესია ნათლავს იქ, სადაც იმედოვნებს, რომ ბავშვები აღიზრდებიან ქრისტიანული რწმენით. იმის მიხვედრა, როდის აქვს საფუძველი და როდის არ აქვს აზრი ნათლობას, ყოველთვის ადვილი არ არის, მაგრამ ზოგჯერ ეს დღესავით ნათელია; მაგალითად, როცა ზრდასრული ადამიანები ცხადად აჩვენებენ, რომ მათი ცხოვრების წესი შეუთავსებელია მართლმადიდებლურ რწმენასთან და როცა საქმე გვაქვს თვით რწმენის ისეთ რედაქტირებასთან, რომ ის ბევრისთვის მისაღები იყოს. ეს განმარტება აუცილებელია, რადგან ადამიანები ნათლობას ზოგჯერ აღიქვამენ, როგორც თეთრი მაგიის აქტს, რომელიც ახალშობილს სარგებელს მოუტონს, და იმედი უცრუვდებათ, როცა ვიღაც უარს ეუბნება ამ საიდუმლოს შესრულებაზე.

“რა დააშავეს ახალშობილებმა?” _ იკითხავს მავანი.

აბსოლუტურად არაფერი. ბავშვები დამნაშავენი არ არიან, რომ ქალებმა, რომლებიც მათ მუცლით ატარებდნენ, ჰომოსექსუალ წყვილებს მიჰყიდეს ისინი. უბრალოდ, თუ ადამიანები აშკარად და გულმოდგინედ უარყოფენ უფლის სიტყვას, აზრი არ აქვს იმ ბავშვების მონათვლას, რომლებიც მათ განკარგულებაშია. ეს დაემსგავსება თავიდანვე ფიქტიურ ქორწინებას _ ყველა რიტუალი ჩატარებულია, მაგრამ ოჯახი ვერ იქმნება.

მეორე კითხვა, რომელსაც ადამიანები ხშირად სვამენ, ასეთია _ “რატომ არის საშინელება ჰომოსექსუალებს ეკლესიამ დაწეროს ჯვარი?” _ ამის ახსნას, ანალოგიით შევეცადოთ: ვეგეტარიანელები დაკლული ცხოველის ხორცის ჭამას უზნეობად მიიჩნევენ და ამბობენ, რომ მეცხოველეობა ანგრევს კლიმატს. თუ ვინმე მოისურვებს ვეგეტარიანელებთან გაერთიანებას, მას სიხარულით მიიღებენ იმ პირობით, რომ ის ხორცის ჭამას შეწყვეტს; მაგრამ, თუ სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნებს ფოტოს, რომელზეც გამოსახულია, როგორ მიირთმევს მწვადს, მაშინ ვეგეტარიანელთა საზოგადოება არ მიიღებს. ახლა წარმოვიდგინოთ, რომ ამ პიროვნებას ძალიან სურს, იყოს საპატიო ვეგეტარიანელი, მაგრამ, ამასთანავე, სურს რესტორნების ხორციანი კერძების რეკლამირება და კამერის წინ მიირთმევს სტეიკებს. დავუშვათ, ვეგეტარიანელებზე რაღაც მანქანებით გავლენა იქონია და მათ თავიანთ წევრად აღიარეს, მაგრამ ხორცის მჭამელთა საზოგადოება უარს იტყვის ამ ადამიანზე.

ამ პიროვნებას ანალოგიურად შეეძლო დაელია ალკოჰოლური სასმელები და მოეთხოვა, ყოფილიყო ფხიზელთა საზოგადოების წევრი. როცა ვეგეტარიანელები თავიანთ რიგებში მიღებაზე ხორცის მოყვარულს უარს ეუბნებიან, ხოლო ფხიზელთა საზოგადოება _ ალკოჰოლის მოყვარულს _ ეს სულაც არ არის დისკრიმინაცია. გიყვართ სტეიკის მირთმევა ლუდთან ერთად _ შეგერგოთ, მაგრამ თქვენ არ ხართ ალკოჰოლის უარმყოფელი ვეგანი.

ეკლესიისადმი კუთვნილება, აგრეთვე, ითვლისწინებს ვალდებულებებს, კერძოდ, განსაზღვრულ ეთიკას სქესის მიმართ. ფიზიკური სიახლოვე განსაზღვრულია ღვთის მიერ ქალისა და მამაკაცისთვის დაწესებული საქორწინო კავშირისთვის. ნებისმიერი სექსუალური აქტივობა, მიმართული თავისი ან სხვა სქესის მიმართ, მართლმადიდებლურ რწმენასთან შეუთავსებლად ითვლება. ამას ყველა ქრისტიანი აღიარებს და არასოდეს ყოფილა პოლემიკის საგანი, მაგრამ ცოდვის გამოცხადება მისაღებ ქმედებად წმინდა წერილის უარყოფას ნიშნავს.

ეკლესია დასავლეთში ამჟამად დიდ წნეხს განიცდის გაბატონებული ლგბტ იდეოლოგიის მხრიდან, ხოლო კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოსთვის, რომელიც მჭიდროდ არის დაკავშირებული აშშ–ის დემოკრატიულ პარტიასთან, ამ წნეხთან დაპირისპირება განსაკუთრებით რთულია, თუმცა მიტროპოლიტი ელპიდოფორი ამას არ ცდილობს, მაგრამ ამ წნეხის მიმართ დათმობა თვითლიკვიდაციას ნიშნავს _ იმავე მიზეზით, რომლითაც ვეგეტარიანელთა საზოგადოება, რომელიც ხორცის მჭამელებს თავის რიგებში საზეიმოდ მიიღებს, ვეგეტარიანელი აღარ იქნება.

თუმცა ეკლესიისთვის ვითარება გაცილებით ცუდია. თუ ვინმე მზად არის უფლის მცნებების გადასაწერად, ამით აჩვენებს, რომ მისთვის საზოგადოება უფრო ავტორიტეტულია, ვიდრე ღმერთი, ე.ი., ხელს აწერს იმაზე, რომ ქრისტიანობის არაფერი სწამს. საზოგადოება 2 ათასი წლის განმავლობაში სწავლობდა, რომ ფიზიკური სიახლოვე ღვთით კურთხეულია მამაკაცისა და ქალის ქორწინებაში. ცოდვიანებმა და მამათმავლებმა კი უნდა მოინანიონ ჩადენილი და თავი დაანებონ უწმიდურ ცხოვრებას.

ეპისკოპოსის, როგორც სულიერი მოძღვრის, უფლებამოსილება არის ის, რომ მოციქულთა მემკვიდრეა და მათი რწმენა უცვლელად უნდა შეინახოს. და, თუ ის ამ რწმენის გადაწერას შეეცდება, მოციქულის მემკვიდრე კი არა, უბრალოდ, უცნაური ადამიანია.

რელიგიური თანამეგობრობები, რომლებიც საზეიმოდ “აკურთხებენ” ჰომოსექსუალთა “ქორწინებებს” და ყველაფერს ისე აკეთებენ (მაგალითად, ისე, როგორც ამერიკის საეპისკოპოსო ეკლესია), როგორც მათგან სხვები მოითხოვენ, სწრაფად კარგავენ მრევლს და იძულებულნი არიან, გაყიდონ თავიანთი შენობები. გარე ძალების მოთხოვნით, მოძღვრების შეცვლის მზადყოფნა აუცილებლად გაანადგურებს ამ მოძღვრების სწავლების უფლებას.

“პროგრესული” საზოგადოება, როგორც ადრე არ დადიოდა ეკლესიაში, ისე არ დადის დღესაც. რისთვის სჭირდება ეს მას? მორწმუნე ადამიანები კი მიდიან იქ, სადაც ჯერ კიდევ კითხულობენ ქრისტეს მოძღვრებას.

ის, რომ კონსტანტინოპოლის საპატრიარქო თვითლიკვიდაციის გზას დაადგა, ძალიან ტრაგიკულია. ამ კათედრასთან არის დაკავშირებული მართლმადიდებლობის ისტორიის დიადი ფურცლები. ჩვენ ყოველთვის გვემახსოვრება და პატივს ვცემთ ძველ კონსტანტინოპოლს. ბერძენ იერარქებს შორის დღესაც არიან ადამიანები, რომლებიც საჯაროდ იმაღლებენ ხმას უწმინდური მიტროპოლიტის, ელპიდოფორის, წინააღმდეგ. შეძლებენ თუ არა ისინი დაშლის პროცესის შეჩერებას, უცნობია, მაგრამ კონსტანტინოპოლის ეკლესიასთან თანამშრომლობა რომ დაუშვებელია, ამაში კიდევ ერთხელ დავრწმუნდით.

გიორგი გაჩეჩილაძე
Geworld.ge.